Yasin Rumi merujuk kepada transliterasi Surah Yasin (surah utama Al-Quran) dalam tulisan Rumi, juga dikenali sebagai skrip Latin. Ini amat penting bagi orang Islam yang bukan berbahasa Arab di negara seperti Malaysia dan Indo, di mana tulisan Rumi lebih biasa digunakan untuk bahasa ibunda mereka atau mudah difahami oleh orang Islam.
Bagi kebanyakan orang yang beriman (yang menjaga kepercayaan kepada tuhan dan kekuasaannya), membaca Surah Yasin Rumi adalah cara untuk menghubungkan lebih mendalam dengan iman dan hubungan mereka dengan tuhan.
Alih huruf memudahkan orang yang tidak boleh membaca bahasa Arab untuk membaca Surah Yasin Bab, membolehkan mereka mendapat manfaat daripada mesej kuat bab itu dan makna terasnya. Yasin Rumi (Surah Yasin) Dikenali sebagai “jantung Al-Quran” surah ini sangat penting dalam kehidupan orang Islam.
Bacaan Surah Yasin dalam Tulisan Rumi.
1. Yaa Siin ~ يس
2. Wal Qur’anil hakiim ~ وَالْقُرْآنِ الْحَكِيمِ
3. Innaka laminal mursaliin ~ إِنَّكَ لَمِنَ الْمُرْسَلِينَ
4. ‘Ala shiratm mustaqiim ~ عَلَى صِرَاطٍ مُّسْتَقِيمٍ
5. Tanzilal ‘azizir rahiim ~ تَنزِيلَ الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ
6. litunżira qaumam mā unżira ābā’uhum fa hum gāfilūn ~ لِتُنذِرَ قَوْمًا مَّا أُنذِرَ آبَاؤُهُمْ فَهُمْ غَافِلُونَ
7. laqad ḥaqqal-qaulu ‘alā akṡarihim fa hum lā yu’minūn ~ لَقَدْ حَقَّ الْقَوْلُ عَلَى أَكْثَرِهِمْ فَهُمْ لا يُؤْمِنُونَ
8. Innā ja‘alnā fī a‘nāqihim aglālan fa hiya ilal-ażqāni fa hum muqmaḥūn ~ إِنَّا جَعَلْنَا فِي أَعْنَاقِهِمْ أَغْلالاً فَهِيَ إِلَى الأَذْقَانِ فَهُم مُّقْمَحُونَ
9. wa ja‘alnā mim baini aidīhim saddaw wa min khalfihim saddan fa agsyaināhum fa hum lā yubṣirūn ~ وَجَعَلْنَا مِن بَيْنِ أَيْدِيهِمْ سَدًّا وَمِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَيْنَاهُمْ فَهُمْ لاَ يُبْصِرُونَ
10. Wa sawā’un ‘alaihim a’anżartahum am lam tunżirhum lā yu’minūn ~ وَسَوَاء عَلَيْهِمْ أَأَنذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنذِرْهُمْ لاَ يُؤْمِنُونَ
11. innamā tunżiru manittaba‘aż-żikra wa khasyiyar-raḥmāna bil-gaīb, fa basysyirhu bimagfiratiw wa ajrin karīm ~ إِنَّمَا تُنذِرُ مَنِ اتَّبَعَ الذِّكْرَ وَخَشِيَ الرَّحْمَن بِالْغَيْبِ فَبَشِّرْهُ بِمَغْفِرَةٍ وَأَجْرٍ كَرِيمٍ
12. innā naḥnu nuḥyil-mautā wa naktubu mā qaddamū wa āṡārahum, wa kulla syai’in aḥṣaināhu fī imāmim mubīn ~ إِنَّا نَحْنُ نُحْيِي الْمَوْتَى وَنَكْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ فِي إِمَامٍ مُبِينٍ
13. waḍrib lahum maṡalan aṣḥābal-qaryah, iż jā’ahal-mursalūn ~ وَاضْرِبْ لَهُم مَّثَلاً أَصْحَابَ الْقَرْيَةِ إِذْ جَاءَهَا الْمُرْسَلُونَ
14. iż arsalnā ilaihimuṡnaini fa każżabūhumā fa ‘azzaznā biṡāliṡin fa qālū innā ilaikum mursalūn ~ إِذْ أَرْسَلْنَا إِلَيْهِمُ اثْنَيْنِ فَكَذَّبُوهُمَا فَعَزَّزْنَا بِثَالِثٍ فَقَالُوا إِنَّا إِلَيْكُم مُّرْسَلُونَ
15. qālū mā antum illā basyarum miṡlunā wa mā anzalar-raḥmānu min syai’in in antum illā takżibūn ~ قَالُوا مَا أَنتُمْ إِلاَّ بَشَرٌ مِّثْلُنَا وَمَا أَنزَلَ الرَّحْمَن مِن شَيْءٍ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ تَكْذِبُونَ
16. qālū rabbunā ya‘lamu innā ilaikum lamursalūn ~ قَالُوا رَبُّنَا يَعْلَمُ إِنَّا إِلَيْكُمْ لَمُرْسَلُونَ
17. wa mā ‘alainā illal-balāgul-mubīn ~ وَمَا عَلَيْنَا إِلاَّ الْبَلاغُ الْمُبِينُ
18. qālū innā taṭayyarnā bikum, la’il lam tantahū lanarjumannakum wa layamassannakum minnā ‘ażābun alīm ~ قَالُوا إِنَّا تَطَيَّرْنَا بِكُمْ لَئِن لَّمْ تَنتَهُوا لَنَرْجُمَنَّكُمْ وَلَيَمَسَّنَّكُم مِّنَّا عَذَابٌ أَلِيمٌ
19. qālū ṭā’irukum ma‘akum, a’in żukkirtum, bal antum qaumum musrifūn ~ قَالُوا طَائِرُكُمْ مَعَكُمْ أَئِن ذُكِّرْتُم بَلْ أَنتُمْ قَوْمٌ مُّسْرِفُونَ
20. wa jā’a min aqṣal-madīnati rajuluy yas‘ā qāla yā qaumittabi‘ul-mursalīn ~ وَجَاءَ مِنْ أَقْصَى الْمَدِينَةِ رَجُلٌ يَسْعَى قَالَ يَا قَوْمِ اتَّبِعُوا الْمُرْسَلِينَ
21. ittabi‘ū mal lā yas’alukum ajraw wa hum muhtadūn ~ اتَّبِعُوا مَن لاَّ يَسْأَلُكُمْ أَجْرًا وَهُم مُّهْتَدُونَ
22. wa mā liya lā a‘budullażī faṭaranī wa ilaihi turja‘ūn ~ وَمَا لِي لاَ أَعْبُدُ الَّذِي فَطَرَنِي وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
23. a’attakhiżu min dūnihī ālihatan iy yuridnir-raḥmānu biḍurril lā tugni ‘annī syafā‘atuhum syai’aw wa lā yunqiżūn ~ أَأَتَّخِذُ مِن دُونِهِ آلِهَةً إِن يُرِدْنِ الرَّحْمَن بِضُرٍّ لاَّ تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلاَ يُنقِذُونِ
24. innī iżal lafī ḍalālim mubīn ~ إِنِّي إِذًا لَّفِي ضَلالٍ مُّبِينٍ
25. innī āmantu birabbikum fasma‘ūn ~ إِنِّي آمَنتُ بِرَبِّكُمْ فَاسْمَعُونِ
26. qīladkhulil-jannah, qāla yā laita qaumī ya‘lamūn ~ قِيلَ ادْخُلِ الْجَنَّةَ قَالَ يَا لَيْتَ قَوْمِي يَعْلَمُونَ
27. bimā gafara lī rabbī wa ja‘alanī minal-mukramīn ~ بِمَا غَفَرَ لِي رَبِّي وَجَعَلَنِي مِنَ الْمُكْرَمِينَ
28. wa mā anzalnā ‘alā qaumihī mim ba‘dihī min jundim minas-samā’i wa mā kunnā munzilīn ~ وَمَا أَنزَلْنَا عَلَى قَوْمِهِ مِن بَعْدِهِ مِنْ جُندٍ مِّنَ السَّمَاء وَمَا كُنَّا مُنزِلِينَ
29. in kānat illā ṣaiḥataw wāḥidatan fa iżā hum khāmidūn ~ إِن كَانَتْ إِلاَّ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ خَامِدُونَ
30. yā ḥasratan ‘alal-‘ibād, mā ya’tīhim mir rasūlin illā kānū bihī yastahzi’ūn ~ يَا حَسْرَةً عَلَى الْعِبَادِ مَا يَأْتِيهِم مِّن رَّسُولٍ إِلاَّ كَانُوا بِهِ يَسْتَهْزِؤُون
31. alam yarau kam ahlaknā qablahum minal-qurūni annahum ilaihim lā yarji‘ūn ~ أَلَمْ يَرَوْا كَمْ أَهْلَكْنَا قَبْلَهُم مِّنْ الْقُرُونِ أَنَّهُمْ إِلَيْهِمْ لاَ يَرْجِعُونَ
32. wa in kullul lammā jamī‘ul ladainā muḥḍarūn ~ وَإِن كُلٌّ لَّمَّا جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ
33. wa āyatul lahumul-arḍul-maitatu aḥyaināhā wa akhrajnā minhā ḥabban fa minhu ya’kulūn ~ وَآيَةٌ لَّهُمُ الأَرْضُ الْمَيْتَةُ أَحْيَيْنَاهَا وَأَخْرَجْنَا مِنْهَا حَبًّا فَمِنْهُ يَأْكُلُونَ
34. wa ja‘alnā fīhā jannātim min nakhīliw wa a‘nābiw wa fajjarnā fīhā minal-‘uyūn ~ وَجَعَلْنَا فِيهَا جَنَّاتٍ مِن نَّخِيلٍ وَأَعْنَابٍ وَفَجَّرْنَا فِيهَا مِنْ الْعُيُونِ
35. liya’kulū min ṡamarihī wa mā ‘amilathu aidīhim, afalā yasykurūn ~ لِيَأْكُلُوا مِن ثَمَرِهِ وَمَا عَمِلَتْهُ أَيْدِيهِمْ أَفَلا يَشْكُرُونَ
36. subḥānallażī khalaqal-azwāja kullahā mimmā tumbitul-arḍu wa min anfusihim wa mimmā lā ya‘lamūn ~ سُبْحَانَ الَّذِي خَلَقَ الأَزْوَاجَ كُلَّهَا مِمَّا تُنبِتُ الأَرْضُ وَمِنْ أَنفُسِهِمْ وَمِمَّا لا يَعْلَمُونَ
37. wa āyatul lahumul-lailu naslakhu minhun-nahāra fa iżā hum muẓlimūn ~ وَآيَةٌ لَّهُمْ اللَّيْلُ نَسْلَخُ مِنْهُ النَّهَارَ فَإِذَا هُم مُّظْلِمُونَ
38. wasy-syamsu tajrī limustaqarril lahā, żālika taqdīrul-‘azīzil-‘alīm ~ وَالشَّمْسُ تَجْرِي لِمُسْتَقَرٍّ لَّهَا ذَلِكَ تَقْدِيرُ الْعَزِيزِ الْعَلِيمِ
39. wal-qamara qaddarnāhu manāzila ḥattā ‘āda kal-‘urjūnil-qadīm ~ وَالْقَمَرَ قَدَّرْنَاهُ مَنَازِلَ حَتَّى عَادَ كَالْعُرْجُونِ الْقَدِيمِ
40. lasy-syamsu yambagī lahā an tudrikal-qamara wa lal-lailu sābiqun-nahār, wa kullun fī falakiy yasbaḥūn ~ لا الشَّمْسُ يَنبَغِي لَهَا أَن تُدْرِكَ الْقَمَرَ وَلا اللَّيْلُ سَابِقُ النَّهَارِ وَكُلٌّ فِي فَلَكٍ يَسْبَحُونَ
41. wa āyatul lahum annā ḥamalnā żurriyyatahum fil-fulkil-masyḥūn ~ وَآيَةٌ لَّهُمْ أَنَّا حَمَلْنَا ذُرِّيَّتَهُمْ فِي الْفُلْكِ الْمَشْحُونِ
42. wa khalaqnā lahum mim miṡlihī mā yarkabūn ~ وَخَلَقْنَا لَهُم مِّن مِّثْلِهِ مَا يَرْكَبُونَ
43. wa in nasya’ nugriq-hum fa lā ṣarīkha lahum wa lā hum yunqażūn ~ وَإِن نَّشَأْ نُغْرِقْهُمْ فَلا صَرِيخَ لَهُمْ وَلا هُمْ يُنقَذُونَ
44. illā raḥmatam minnā wa matā‘an ilā ḥīn ~ إِلاَّ رَحْمَةً مِّنَّا وَمَتَاعًا إِلَى حِينٍ
45. wa iżā qīla lahumuttaqū mā baina aidīkum wa mā khalfakum la‘allakum turḥamūn ~ وَإِذَا قِيلَ لَهُمُ اتَّقُوا مَا بَيْنَ أَيْدِيكُمْ وَمَا خَلْفَكُمْ لَعَلَّكُمْ تُرْحَمُونَ
46. wa mā ta’tīhim min āyatim min āyāti rabbihim illā kānū ‘anhā mu‘riḍīn ~ وَمَا تَأْتِيهِم مِّنْ آيَةٍ مِّنْ آيَاتِ رَبِّهِمْ إِلاَّ كَانُوا عَنْهَا مُعْرِضِينَ
47. wa iżā qīla lahum anfiqū mimmā razaqakumullāhu qālallażīna kafarū lillażīna āmanū anuṭ‘imu mal lau yasyā’ullāhu aṭ‘amahū in antum illā fī ḍalālim mubīn ~ وَإِذَا قِيلَ لَهُمْ أَنفِقُوا مِمَّا رَزَقَكُمْ اللَّهُ قَالَ الَّذِينَ كَفَرُوا لِلَّذِينَ آمَنُوا أَنُطْعِمُ مَن لَّوْ يَشَاء اللَّهُ أَطْعَمَهُ إِنْ أَنتُمْ إِلاَّ فِي ضَلالٍ مُّبِينٍ
48. wa yaqūlūna matā hāżal-wa‘du in kuntum ṣādiqīn ~ وَيَقُولُونَ مَتَى هَذَا الْوَعْدُ إِن كُنتُمْ صَادِقِينَ
49. mā yanẓurūna illā ṣaiḥataw wāḥidatan ta’khużuhum wa hum yakhiṣṣimūn ~ مَا يَنظُرُونَ إِلاَّ صَيْحَةً وَاحِدَةً تَأْخُذُهُمْ وَهُمْ يَخِصِّمُونَ
50. fa lā yastaṭī‘ūna tauṣiyataw wa lā ilā ahlihim yarji‘ūn ~ فَلا يَسْتَطِيعُونَ تَوْصِيَةً وَلا إِلَى أَهْلِهِمْ يَرْجِعُونَ
51. wa nufikha fiṣ-ṣūri fa iżā hum minal-ajdāṡi ilā rabbihim yansilūn ~ وَنُفِخَ فِي الصُّورِ فَإِذَا هُم مِّنَ الأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّهِمْ يَنسِلُونَ
52. qālū yā wailanā mam ba‘aṡanā mim marqadinā hāżā mā wa‘adar-raḥmānu wa ṣadaqal-mursalūn ~ قَالُوا يَا وَيْلَنَا مَن بَعَثَنَا مِن مَّرْقَدِنَا هَذَا مَا وَعَدَ الرَّحْمَنُ وَصَدَقَ الْمُرْسَلُونَ
53. in kānat illā ṣaiḥataw wāḥidatan fa iżā hum jamī‘ul ladainā muḥḍarūn ~ إِن كَانَتْ إِلاَّ صَيْحَةً وَاحِدَةً فَإِذَا هُمْ جَمِيعٌ لَّدَيْنَا مُحْضَرُونَ
54. fal-yauma lā tuẓlamu nafsun syai’aw wa lā tujzauna illā mā kuntum ta‘malūn ~ فَالْيَوْمَ لا تُظْلَمُ نَفْسٌ شَيْئًا وَلا تُجْزَوْنَ إِلاَّ مَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ
55. inna aṣḥābal-jannatil-yauma fī syugulin fākihūn ~ إِنَّ أَصْحَابَ الْجَنَّةِ الْيَوْمَ فِي شُغُلٍ فَاكِهُونَ
56. hum wa azwājuhum fī ẓilālin ‘alal-arā’iki muttaki’ūn ~ هُمْ وَأَزْوَاجُهُمْ فِي ظِلالٍ عَلَى الأَرَائِكِ مُتَّكِؤُونَ
57. lahum fīhā fākihatuw wa lahum mā yadda‘ūn ~ لَهُمْ فِيهَا فَاكِهَةٌ وَلَهُم مَّا يَدَّعُونَ
58. salām, qaulam mir rabbir raḥīm ~ سَلامٌ قَوْلا مِن رَّبٍّ رَّحِيمٍ
59. wamtāzul-yauma ayyuhal-mujrimūn ~ وَامْتَازُوا الْيَوْمَ أَيُّهَا الْمُجْرِمُونَ
60. alam a‘had ilaikum yā banī ādama allā ta‘budusy-syaiṭān, innahū lakum ‘aduwwum mubīn ~ أَلَمْ أَعْهَدْ إِلَيْكُمْ يَا بَنِي آدَمَ أَن لّا تَعْبُدُوا الشَّيْطَانَ إِنَّهُ لَكُمْ عَدُوٌّ مُّبِينٌ
61. wa ani‘budūnī, hāżā ṣirāṭum mustaqīm ~ وَأَنْ اعْبُدُونِي هَذَا صِرَاطٌ مُّسْتَقِيمٌ
62. wa laqad aḍalla minkum jibillan kaṡīrā, afalam takūnū ta‘qilūn ~ وَلَقَدْ أَضَلَّ مِنكُمْ جِبِلًّا كَثِيرًا أَفَلَمْ تَكُونُوا تَعْقِلُونَ
63. hāżihī jahannamullatī kuntum tū‘adūn ~ هَذِهِ جَهَنَّمُ الَّتِي كُنتُمْ تُوعَدُونَ
64. iṣlauhal-yauma bimā kuntum takfurūn ~ اصْلَوْهَا الْيَوْمَ بِمَا كُنتُمْ تَكْفُرُونَ
65. al-yauma nakhtimu ‘alā afwāhihim wa tukallimunā aidīhim wa tasyhadu arjuluhum bimā kānū yaksibūn ~ الْيَوْمَ نَخْتِمُ عَلَى أَفْوَاهِهِمْ وَتُكَلِّمُنَا أَيْدِيهِمْ وَتَشْهَدُ أَرْجُلُهُمْ بِمَا كَانُوا يَكْسِبُونَ
66. wa lau nasyā’u laṭamasnā ‘alā a‘yunihim fastabaquṣ-ṣirāṭa fa annā yubṣirūn ~ وَلَوْ نَشَاء لَطَمَسْنَا عَلَى أَعْيُنِهِمْ فَاسْتَبَقُوا الصِّرَاطَ فَأَنَّى يُبْصِرُونَ
67. wa lau nasyā’u lamasakhnāhum ‘alā makānatihim famastaṭā‘ū muḍiyyaw wa lā yarji‘ūn ~ وَلَوْ نَشَاء لَمَسَخْنَاهُمْ عَلَى مَكَانَتِهِمْ فَمَا اسْتَطَاعُوا مُضِيًّا وَلا يَرْجِعُونَ
68. wa man nu‘ammirhu nunakkishu fil-khalq, afalā ya‘qilūn ~ وَمَنْ نُعَمِّرْهُ نُنَكِّسْهُ فِي الْخَلْقِ أَفَلا يَعْقِلُونَ
69. wa mā ‘allamnāhusy-syi‘ra wa mā yambagī lah, in huwa illā żikruw wa qur’ānum mubīn ~ وَمَا عَلَّمْنَاهُ الشِّعْرَ وَمَا يَنبَغِي لَهُ إِنْ هُوَ إِلاَّ ذِكْرٌ وَقُرْآنٌ مُّبِينٌ
70. liyunżira man kāna ḥayyaw wa yaḥiqqal-qaulu ‘alal-kāfirīn ~ لِيُنذِرَ مَن كَانَ حَيًّا وَيَحِقَّ الْقَوْلُ عَلَى الْكَافِرِينَ
71. awalam yarau annā khalaqnā lahum mimmā ‘amilat aidīnā an‘āman fa hum lahā mālikūn ~ أَوَلَمْ يَرَوْا أَنَّا خَلَقْنَا لَهُمْ مِمَّا عَمِلَتْ أَيْدِينَا أَنْعَامًا فَهُمْ لَهَا مَالِكُونَ
72. wa żallalnāhā lahum fa minhā rakūbuhum wa minhā ya’kulūn ~ وَذَلَّلْنَاهَا لَهُمْ فَمِنْهَا رَكُوبُهُمْ وَمِنْهَا يَأْكُلُونَ
73. wa lahum fīhā manāfi‘u wa masyārib, afalā yasykurūn ~ وَلَهُمْ فِيهَا مَنَافِعُ وَمَشَارِبُ أَفَلا يَشْكُرُونَ
74. wattakhażū min dūnillāhi ālihatal la‘allahum yunṣarūn ~ وَاتَّخَذُوا مِن دُونِ اللَّهِ آلِهَةً لَعَلَّهُمْ يُنصَرُونَ
75. lā yastaṭī‘ūna naṣrahum wa hum lahum jundum muḥḍarūn ~ لا يَسْتَطِيعُونَ نَصْرَهُمْ وَهُمْ لَهُمْ جُندٌ مُّحْضَرُونَ
76. fa lā yaḥzunka qauluhum, innā na‘lamu mā yusirrūna wa mā yu‘linūn ~ فَلا يَحْزُنكَ قَوْلُهُمْ إِنَّا نَعْلَمُ مَا يُسِرُّونَ وَمَا يُعْلِنُونَ
77. awalam yaral-insānu annā khalaqnāhu min nuṭfatin fa iżā huwa khaṣīmum mubīn ~ أَوَلَمْ يَرَ الإِنسَانُ أَنَّا خَلَقْنَاهُ مِن نُّطْفَةٍ فَإِذَا هُوَ خَصِيمٌ مُّبِينٌ
78. wa ḍaraba lanā maṡalaw wa nasiya khalqah, qāla may yuḥyil-‘iẓāma wa hiya ramīm ~ وَضَرَبَ لَنَا مَثَلا وَنَسِيَ خَلْقَهُ قَالَ مَنْ يُحْيِي الْعِظَامَ وَهِيَ رَمِيمٌ
79. qul yuḥyīhallażī ansya’ahā awwala marrah, wa huwa bikulli khalqin ‘alīm ~ قُلْ يُحْيِيهَا الَّذِي أَنشَأَهَا أَوَّلَ مَرَّةٍ وَهُوَ بِكُلِّ خَلْقٍ عَلِيمٌ
80. allażī ja‘ala lakum minasy-syajaril-akhḍari nāran fa iżā antum minhu tūqidūn ~ الَّذِي جَعَلَ لَكُم مِّنَ الشَّجَرِ الأَخْضَرِ نَارًا فَإِذَا أَنتُم مِّنْهُ تُوقِدُونَ
81. awa laisallażī khalaqas-samāwāti wal-arḍa biqādirin ‘alā ay yakhluqa miṡlahum, balā wa huwal-khallāqul-‘alīm ~ أَوَلَيْسَ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ بِقَادِرٍ عَلَى أَنْ يَخْلُقَ مِثْلَهُم بَلَى وَهُوَ الْخَلاَّقُ الْعَلِيمُ
82. innamā amruhū iżā arāda syai’an ay yaqūla lahū kun fa yakūn ~ إِنَّمَا أَمْرُهُ إِذَا أَرَادَ شَيْئًا أَنْ يَقُولَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ
83. fa subḥānallażī biyadihī malakūtu kulli syai’iw wa ilaihi turja‘ūn ~ فَسُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
Importance of Rumi Script of Surah Yasin
Surah 36 jantung al-Quran, Mempunyai 83 ayat yang menerangkan risalah Allah kepada orang yang menganut agama Islam, Menurut firman Allah yang maha Esa, Mukmin dan kafir ialah orang yang beriman kepada kekuasaan tuhan dan kalimah-kalimahnya masing-masing mendapat pahala dan hukuman. Tambahan pula, membaca surah ini dianggap sebagai perbuatan suci, dan ia membawa rahmat, perlindungan, dan kekuatan untuk membantu manusia melalui masa-masa sukar.
Menawarkan Skrip Yasin Rumi membantu lebih ramai orang belajar tentang kuasa Allah dan memahami bagaimana hubungan dengan Tuhan dapat mengatasi cabaran hidup; skrip ini direka khas untuk Asia Tenggara, di mana ia biasa dibaca di sekolah, masjid dan rumah.
Yasin Rumi memenuhi keperluan ini dengan memudahkan orang ramai berhubung dengan kepercayaan mereka, merapatkan amalan tradisional dengan cara pembelajaran moden.